إشιά در?
?کن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی
ان??ام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه ح
یات او، در?
?کن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادب
یات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب می?
?ود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با
ان??شار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادب
یات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و
ان??قاد ازهای موجود بود. در?
?کن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خا
رج ??شور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر ح
یات او، در?
?کن به عنوان یک فیلسوف و
ان??یشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر
ان??یشمندان و علاقهمندان به ادب
یات و فلسفه دارد.
